Βάγιας, Λουκάς

(τέλη 18ου – αρχές 19ου αι.). Αδελφός του Θανάση Βάγια, γιατρός στην αυλή του Αλή Πασά. Ο Αλή πασάς τον έστειλε να σπουδάσει ιατρική στην Ευρώπη με δικά του έξοδα. Παρέμεινε εκεί δώδεκα χρόνια, αφού παρακολούθησε μαθήματα στα πανεπιστήμια του Παρισιού, της Βιέννης και της Λειψίας. Παντρεύτηκε την κόρη του λόγιου και σχολάρχη των Ιωαννίνων, Αθανασίου Ψαλίδα. Μυήθηκε στη Φιλική Εταιρεία και προσέφερε τις υπηρεσίες του στο έθνος κοντά στον Αλ. Μαυροκορδάτο. Το 1824 θεράπευσε στο Μεσολόγγι τον λόρδο Βύρωνα. Άλλωστε, οι γιατροί Χόλαντ και Μόλινγκεν μαρτυρούν ότι ήταν εξαιρετικός επιστήμονας. Πέθανε στο Άργος, κατά τη σφαγή των Γάλλων (1828).